Dziś obchodzimy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa – Boże Ciało.
Procesję wiernych podczas Bożego Ciała wprowadził w 1264 roku papież Urban VI, natomiast po raz pierwszy w Polsce — za sprawą biskupa Nankiera — odbyła się w 1320 roku w diecezji krakowskiej.
Tradycyjnie procesja wiernych przechodzi ulicami lub obszarami, do których należy dana parafia. — Chodzi o publiczne wyznanie wiary, pokazanie, że nie jest ona tylko czymś prywatnym, zamkniętym w naszym sercu, ale by wyznać ją publicznie, zamanifestować. Dlatego wychodzi się z procesją poza kościół, na zewnątrz
W trakcie procesji dzieci posypują drogę kwiatami i zielonymi gałązkami, które symbolizują nowe życie, przystraja się też ołtarze. Są ich cztery, przy każdym czytany jest fragment ewangelii. Czwórka to symbol biblijny: cztery ołtarze symbolizują cztery strony świata, są też cztery ewangelie. Zwyczaj ich czytania jest jednak dość nowy, sięga czasów Soboru Watykańskiego II z lat 60. XX wieku.
— Przy pierwszym ołtarzu czyta się ewangelię wg św. Mateusza o ostatniej wieczerzy, co nawiązanie do ustanowienia Eucharystii przez Jezusa, czyli właśnie sakramentu Bożego Ciała. Przy drugim wierni słyszą fragment ewangelii wg. św. Marka o rozmnożeniu chleba. Tu Eucharystia pokazywana jest jako pokarm, który pozwala nam wzrastać duchowo i przybliżać się do Boga. Trzeci ołtarz to ewangelia wg. św. Łukasza, ten fragment opowiada o zaproszonych na ucztę, a Eucharystia jest pokazana jako zadatek nieśmiertelności. Przy ostatnim ołtarzu Eucharystia jest ukazywana jako sakrament zjednoczenia i czyta się fragment z ewangelii wg św. Jana.